Հայոց Պատմություն

Ա. Լեզու և կրոն

1.Լեզուն որպես էթնիկության գործոն

2.Քրիստոնեական արժեհամակարգը և ազգային ինքությունը

3.Հայերենի տեղը և դերը համաշխարհային լեզվական համակարգում

Բ. Հայկական պետականությունը Կիլիկիայում

1.Հայերը Կիլիկիայում

2.Իշխանությունից մինչև թագավորություն

3.Կիլիկյան Հայաստանի կործանումը

1, Լեզուն ունի կարևոր նշանակություն յուրաքնաչյուր ազգի համար, ըստ իս լեզուն ազգի մշակույթի և պատմության մի մասն է: Ինչպես նաև լեզուն թույլ է տալիս ամեն ազգին տարբերվել, առանձնանալ մյուս ազգերից:

2, Իմ կարծիքով կրոնը լինի դա քրիստոնեություն, մահմեդականություն, սինտոիզմ, կոնֆուցիականություն թե ուրիշ բան օգնում է ազգերին ստեղծել իր մշակույթը և ազդում է ազգային գիտակցության վրա: օրինակ` իմ կարծիքով իսլամը համախմբում է ժողովրդին մի գաղափարի շուրջ, հենց այդ պատճառով էլ արաբները կարողացան մեծ նվաճումնր անել: Հիմա քրիստոնեությունը չունի մեծ աժեք մարդիկ միայն անունով են քրիստոնյա, բայց և այնպես կրոնը- հայ եկեղեցին կարողացել է պահպանել հայ ազգի ինքնությունը երբ մենք օտարի լծի տակ էինք:

3,Իմ կարծքով լեզուն կապում է հայերին: Ամեն հայ պետք է իմանա իր լեզուն, որ պահպանի իր էթնիկությունը: Իսկ համաշխարային լեզվական համակարգում այն դեր չունի, բայց կարող է և ունենալ քանի որ հին լեզուներից մեկն է և ունի հետաքրքիր բարբառներ, պատմությու : Ըստ իս եթե հայոց լեզուն սվորեիրն և հասկանան օտարերկրացիները, ապա մեր լեզվի դերը կմեծանար:

Բ. 1. Կիլիկիայում իշխանության հիմքը դրել են Ռուբինյանները 1080թ.-ին: Հայերը այնտեղ գաղթե էին սելջուկ թուրքերի արշավանքների պատճառով: Հայերը այնտեղ ստեղծել էին բանակ և մշակույթ: Բանակը բաղկացած էր արքունի և իշխանական գնդերից։ Բանակն ունեցել է նաև ռազմական նավատորմ: Կիլիկիայի հայ ազնվականությունը շատ բաներ վերցրեց Ֆրանսիայից, օրինակ ասպետությունն ու շատ ֆրանսիական պաշտոնների անվանումներ։ Իմ կարծիքով Կիլիկիան հայերի պատմության և մշաույթի մեջ ունի կարոր դեր:

2. 1079 թվականին բյուզանդացիների պատճառով Անիի աքսորյալ հայոց թագավոր Գագիկ Բ-ի սպանությունից հետո նրա թիկնազորի հրամանատարը՝ իշխան Ռուբենը, ամրացավ Բարձրբերդ, Կոպիտառ և Կոռոմզոլ բերդերում, համառ մարտերով 1080 թվականին թոթափեց Բյուզանդիայի տիրապետությունը և Լեռնային Կիլիկիայում հիմնեց անկախ հայկական իշխանապետություն ու հռչակվեց որպես Ռուբեն Ա (1080-1095)։Նրան հաջորդեց որդին՝ Կոստանդին Ա-ն (1095-1100)։ 1100 թվականին իշխանությունը ժառանգում է Կոստանդինի որդի Թորոս Ա-ն (1100-1129)։ Թորոս Ա-ին հաջորդեց կրտսեր եղրայրը՝ Լևոն Ա-ն (1129-1137)։

3. Կիլիկաիան ստեղծվելուց ի վեր անընդհատ եղել է պատերազմների մեջ նրա բանակը հանսնում էր մինչև 60 հազարի Չնայած թագավորությունն անկում ապրեց, Լեռնային Կիլիկիայում որոշ իշխաններ պահպանեցին իրենց ինքնուրույնությունը, սակայն 1515 թվականին Կիլիկիան վերջնականապես նվաճվեց օսմանյան թուրքերի կողմից։